هورا هورا چند روز دیگه تولد یکی از بهترین دوستام بیشترین کاری که می تونم برای خوشحالیش بکنم اینi

بسم الله الرحمان الرحیم

چند وقت بوداوراندیده بودم وقتی صورت خورشید مانندش رابه خاطر می آوردم و یاد تبسم های ماه گونه  اش می افتادم شدیدا دلتنگ او میشدم او برای دیدن خانه ی مخلوق خود به مکه رفته بود وکسی با او بود که نبود لحظه لحظه اش اشک را بر گونه هایم جاری می ساخت . شب ها وقتی برادرم پیشم بود. یاد کسی می افتادم که درجایی دور زندگی می کرد .او هم از چشمانش محبت برای عالم می ریخت ووجودش سرشار از عشق به خدا بوداو خواهرم است  او قرار بود هفته ی دیگر به پیش من بیاید .من روزها در خانهی رویایی که پدر ومادرم ساخته بودند تنها بودم وبرخی از روز ها دوستانم به پیش من می آمدند .البته کسی که با وجودش احساس تنهایی نمی کردم زینب بود .او یکی از صمیمی ترین دوستان من است.او همچون گلی در باغ زندگی است .ولی حیف که او به خاطر پدرش به شهری دیگر رفتند اما با این فاصله باز میدانم او بهترین دوست من باقی می ماند.

خبر خبر خبردار .دوستای خوبم براتون انشا دارم  از این ماه تا ابد هرماه 1انشا به قلم خودم

امروز تو مدرسه معلم ها همه می پرسیدند ماهمچنان دنبال دزد هستیم ولی به امید خدا پیداش می کنیم شما هم  دعاکنید چون کلی پول دزدیده

امروز 3تادرس زد حال بود زنگ اول ما رفتیم نمازخانه ووقتی برگشتیم کیف پول هامون زده بودند زنگ دوم معلم هنرقبلی مون اومدوسوم ریاضی گند زدم

امروز قرار بود از کسی خبری به برسه که تنهادوستی بود که از بچگی بامن بود ولی وقتی از اینجا بدون خدافظی رفت بچه ها گفتن به خاطر من بدون خدافظی رفت تاناراحت نشم ولی دارم شک میکنم چون حتی دیگه من ودوستش نمی دونه

اندک اندک از خورشید فاصله  گرفت وبر ابر ها  تکیه دادبه امیدجاده ای دوباره پرواز کرد کمی جلو رفت به  خدا رسید به خدا گفت : بیاجهان و تقسیم کنیم گفت آسمون مال من ابراش مال تو دریا مال من موج اش مال  تو ماه مال  من خورشید مال تو خدا خنده ای کرد وگفت :تو بندگی کن همش مال تو حتی من .یهو چشمان اش باز شد و جز دریا چیزی ندید بال هاش را تکان داد ولی جز یک خواب چیزی برایش نبود.

صبح با صدای بلبلی از رویایم  جدا شدم با تابیدن نور به اتاقم  با چشمانی پر از امید به سمت پنجره رفتم در آن پنجره جاده ای با  درختانی که چشم انتظار بودندویک چیز دیگر که توجه من را جلب کرداین بود که در آن جاده امید به وضوح دیده می شد با شوق فراوانی  با قدم هایی پر از کنجکاوی  به سمت جاده رفتم تا به ابتدای آن رسیدم اندکی راه بود ولی می دانستم تا به پایا ن آن برسم هزاران اندک است همانجا پایان جاده رادیدم پایان آن دری بود که مرا به بزرگی می رساند همان هنگام به خود قول دادم تابا دوستانم با دستانی که بخاطر آن جاده سیاه شده بود  درهای رسیدن به والا مقام ترین مقام ها را باز کنیم وبا پاهایما ن کسانی که کشور مارا روزی به نابودی می کشاندندله کنیم ما می دانیم می توانیم چون پشتوانه ایمان داریم چون کودکانی که پدرانشان به شهادت رسیده بودند با دستهای کوچکشان ما را یاری می کنند ما می توانیم چون کسی راداریم که دنیا در مقابل او هیچ است پس هیچ گاه در مقابل دشمنان کم نیا ورید و راه خود را با امید تا آخرادامه دهید.   

نامه ای برای امام خوبم

سلام امامی که همه می گن آخرین امامی ای کسی که می گن وجودش پر از انصاف است  وجودم برای دیدن شما از خود بی خود شده با تمام امید هایم به امید دیدن شما در جاده ی پر شکوه سعادتم هستم .بزرگ ترین آ رزوی  من رسیدن به اهدافم با کمک شماست.